Welterbe

Unesco heeft besloten het Nibelungenlied op de lijst van werelderfgoeddocumenten te plaatsen. Een juist besluit en een vreugdevol gegeven! Het verhaal gaat over een vriendelijke jongen uit Xanten die zich met seks en geweld Rijnopwaarts beweegt. Als het goed is heb ik er ergens een transcriptie van, plus een prozaversie in hedendaags Duits en natuurlijk het meest doorwrochte libretto ooit: Der Ring des Nibelungen. (Heel toevallig hoor ik zojuist op mijn voicemail dat de Nederlandse Radio 4 op dit moment Siegfried uitzendt, rechtstreeks uit Bayreuth. Geen zin in.) Wat jammer dat ik er nu niets over wil vertellen. Het was er echt de dag voor geweest. In het origineel zit trouwens een Helferich (der Kühne). Die wordt geveld.

Nibelungenlied wird Welterbe

Handschrift C in Karlsruhe

Der Wunderreifen

1) Na een woeste rit onder infernale weersomstandigheden (alleen al 13 gewonden in Xanten) ontdekt de passagère dat de rechter achterband van de KLESH sissend leegloopt. Ik baal ervan. Die ContiSportContacts liggen er pas onder.

2) De volgende ochtend blijkt de band niet plat, maar wel een beetje zacht. Het sissen is gestopt. Ik kan er nog gewoon op rijden, al vertrouw ik de boel niet helemaal.

3) Ik meet de druk en die is ongeveer 1,0 bar. Toch is de band echt niet plat. Wat een interessante banden maken ze tegenwoordig toch.

4) Ik pomp de band op tot 2,6 bar, de spanning van de andere drie, en verwacht een hoop gesis. Niets daarvan. De band blijft keurig op spanning.

5) Ik rijd een paar dagen rond, zonder dat de band aan spanning verliest. Ik vraag me af of Continental tegenwoordig zelfhelende banden produceert. Morgen maar weer een meting.

Der Wunderreifen
Der Wunderreifen

Kippenbouten met Provençaalse kruiden

Dit is een zomers gerecht in de reeks de turbokeuken voor armoedzaaiers in tijdnood. De bouten worden bereid in de oven en u zult aangenaam verrast worden door de kenmerkende poulet rôti-geur die onmiddellijk een vakantiegevoel oproept. Open af en toe de ovendeur zodat de geur zich kan verspreiden. De buurman zal stinkend jaloers worden en denken dat u ik weet niet wat aan het cuisineren bent, terwijl hij zich kan verheugen op een draderige runderstoof met margarinewalm of een drassige hartige taart waar zijn vrouw uren en uren op heeft gezwoegd.

Pers wat citroen. Ongeveer een halve citroen per bout zal volstaan. Tip: doe dit “op zijn Grieks” met een vork. Plaats daartoe de tanden aan de binnenkant van de schil en de convexe kant van de vork tegen het vruchtvlees. Pers met draaiende bewegingen en wroet ten slotte los wat u te pakken kunt krijgen. Neem ook wat pulp mee. Vis de pitten eruit. Na enige oefening werkt u met een vork sneller en efficiënter dan met een citruspers. Het grootste voordeel is dat een vork oneindig veel makkelijker af te wassen is.

Voeg toe: herbes de Provence (fatsoenlijke!) en een klein beetje geperste of geplette knoflook. Geef een flinke draai met de pepermolen. Meng goed. Maak de huid van de kip los, zo ver als maar mogelijk is en zonder deze te scheuren. Breng het mengsel op het vlees aan en plaats de huid terug. Leg de bouten in een ovenschaal met voldoende olijfolie (fatsoenlijke, boycot Bertolli). Zet in de oven (200 graden) voor een half uur tot drie kwartier. Draai ze tegen het einde een keer om. Het vel moet bruin zijn! Of vindt u die bleekscheterige supermarktkippen soms wel om aan te zien? Peper en zout naar smaak.

Serveren met een groene salade, of groene bonen, b.v. op smaak gebracht met een klein beetje tomatenpuree en bonenkruid, of – olfactorisch de indrukwekkendste optie – Provençaalse tomaten (pitten eruit, vullen met knoflook en peterselie, uurtje in de oven met voldoende olie).

Wijnadvies: een frisse en niet te gulle Rosé de Provence, bij voorkeur enigszins grijs van kleur. Nooit van die modieuze limonaderosé waar zo lekker veel smaak aan zit. Die shit schenkt u beter als u bijvoorbeeld de buurvrouw ontvangt.