Le sacre du printemps

Terwijl ik met T. en zijn gezin op het terras bij Dantzig zit, ligt er plotseling een heel merkwaardig voorwerp op tafel. Het is een uit twijgen gevlochten zweepje waarvan het uiteinde is versierd met kleurige strookjes crêpepapier. “That’s your token,” zegt T. tegen me.

Op paasmaandag, tussen middernacht en middernacht, gaan de Tsjechische jongetjes met zo’n zweepje de huizen af waar de meisjes wonen. Als er wordt opengedaan stormen ze naar binnen om de meisjes te geselen, terwijl ze een vrolijk lenteliedje zingen. Daarna geven de meisjes hun een ei.

De oudste van T, 10 jaar, zegt dat hij graag ‘s nachts met zijn zweepje op pad wil, omdat hij dan de meisjes in bed kan geselen. Het gezin moet zondags wel huiswaarts keren, want dit ritueel kan onmogelijk gemist worden.

Het is een vruchtbaarheidsritueel bij uitstek: raak me met je zweep en ik geef je een ei.

Peitsche

2 Replies to “Le sacre du printemps”

  1. Als een cowboy weer z’n huis komt ingereden
    Na een zware dagtaak tussen al zijn vee
    Dan ontspant hij zich en spuwt zichbaar tevreden
    Want zijn vrouw serveert hem aardappelpuree

    Yippiyahoo
    Yippiyahee
    Een echte cowboy houdt van aardappelpuree

    Als een cowboy, uitgeput van al dat vechten
    Zich verkneukelt in een rijkelijk diner
    Dan verlangt hij niet naar oosterse gerechten
    Nee, hij snakt dan slechts naar aardappelpuree

    Yippiyahoo
    Yippiyahee
    Een echte cowboy houdt van aardappelpuree

    Als een cowboy wordt veroordeelt en moet hangen
    En hij deelt z’n laatste wilsbeschikking mee
    Wel, u raadt het nooit wat hij dan zal verlangen
    Want het is een portie aardappelpuree

    Yippiyahoo
    Yippiyahee
    Een echte cowboy houdt van aardappelpuree

Geef een reactie