Melk

Tussen de bedrijven door schrijf ik wat scripts die de teksten uit de puinhopen van het voormalige groenefee-forum peuteren, en deze omzetten naar min of meer geldige HTML. Ik ben ervan overtuigd dat werken met regular expressions beschermt tegen al dan niet alcohol-geïnduceerde dementie.

Hieronder volgt alvast een extractie van de spraakmakende melk-thread. (Niet alle externe links en gelinkte afbeeldingen zijn nog actief.)

Melk

Helfrich (07/24/06 om 13:40:46):

Melk is een interessante drank. Aan de melkachtige verschijning van de louche heeft absint bijnamen te danken als “un petit lait du Jura”. Toch is melk in mijn beleving zo’n beetje het tegenovergestelde van absint, namelijk nagenoeg ondrinkbaar. Een beetje opgespoten melk in de eerste koffie van de dag kan nog net, maar verder acht ik het slechts geschikt als grondstof voor boter, kaas en (met mate) room.

Maar dat alles maakt melk niet interessant. Terwijl kwaliteitsabsint ooit werd verboden op onjuiste gronden, geldt voor melk exact het omgekeerde. In Nederland dan toch. Het is door de overheid opgedrongen als wondermiddel, terwijl het aantoonbaar schade toebrengt aan de gezondheid. Het wakkert allergieën aan, kan migraine en ademhalingsproblemen veroorzaken, verstoort de spijsvertering, drijft mineralen af en kan de tumorgroei stimuleren.

Waarom drinkt iedereen in Nederland melk? Allicht niet omdat het zo lekker is. Zeker bij het eten is het een smaakverpester bij uitstek.

In de jaren dertig van de vorige eeuw besloot de Nederlandse overheid dat het economisch gunstig was als de Nederlanders hun eigen melkplas zouden opdrinken. Daartoe werd het Zuivelbureau in het leven geroepen, waaruit de gewetenloze Joris Driepinter werd geboren die met gesubsidieerde “schoolmelk” de jeugd begon te vergiftigen.

Inmiddels weten we genoeg over zuivelproducten om geen melk meer te drinken. Of met mate, voor wie het vette uiervocht om onverklaarbare redenen lekker vindt. Toch blijven de zogenaamd nuchtere Nederlanders geloven in de oude leugen dat melk gezond is, de stortvloed aan publicaties die het tegendeel aantonen ten spijt.

In de natuur dient melk als voeding voor zuigelingen. Als energiebron bevat het melksuiker, lactose. Dat wordt afgebroken door lactase, een enzym dat vanaf het tweede levensjaar steeds minder wordt aangemaakt en vanaf het derde levensjaar vaak helemaal niet meer. Daarom wordt zo’n tweederde van de volwassen wereldbevolking acuut ziek na het drinken van melk. Van oorsprong veetelende volkeren hebben vaak een iets hogere lactosetolerantie, maar ook dan geldt dat melkconsumptie een feest is voor lactobacteriën die de darmflora overwoekeren.

Daar komt bij dat melk een overvloed aan eiwitten bevat die goed zijn voor de zuigeling, maar die ziekmakend zijn voor volwassen individuen. Ze ontregelen de nieren en roepen soms allergische reacties op. In oudere kinderen kunnen gedragsstoornissen als hyperactiviteit ontstaan. De in melk aanwezige groeifactoren hebben doorgaans weinig effect op volgroeide weefsels, maar jonge kankercellen kunnen er welig van gaan tieren.

Van melk wordt wel beweerd dat het goed zou zijn voor de botten. Het tegendeel blijkt waar. De kans op botbreuken neemt voor stugge melkdrinkers explosief toe. Daarbij lopen ze op latere leeftijd een groot risico op ernstige botontkalking. De oorzaak daarvan zijn de melkeiwitten die extra calciumverlies in de nieren veroorzaken. Wie calcium wil opbouwen kan beter magnesium- en vitamine D-rijk voedsel tot zich nemen, omdat daarmee de calciumopname wordt gestimuleerd.

De meeste schadelijke stoffen, zoals lactose, blijven na stremming achter in de ‘wei’. Daarom zijn zuivelproducten als kaas in de regel aanzienlijk minder toxisch dan melk. Van de wei kunnen dan weer andere ranzige drankjes worden gemaakt, zoals Red Bull.

Toegegeven, iets hoeft niet gezond te zijn om geconsumeerd te worden, maar het moet toch wel over een of andere meerwaarde beschikken. En melk is behalve ongezond eigenlijk alleen maar ranzig. Voor alcoholici en zelfs rokers is veel meer begrip op te brengen dan voor die melkdrinkers met hun ziekelijke en onsmakelijke verslaving, die ze als fanatieke gelovigen openlijk trachten te legitimeren met aperte onwaarheden en regelrechte leugens. Het moet een soort identiteitskwestie zijn, een soort gemeenschapszin onder de melkdrinkers of iets dergelijks — een andere reden om melk te drinken kan ik niet bedenken.

Overigens circuleren er statistieken die suggereren dat er in België per hoofd van de bevolking minstens zoveel melk wordt geconsumeerd als in Nederland. Toch heb ik nog nooit een volwassen Belg melk zien drinken. Ra, ra, hoe kan dat?

edit: plaatje Jossot

F@TM@N (07/24/06 om 17:47:14):

Wist niet dat melk zo slecht was

Drink trouwens nooit melk ,gebruik het alleen om pannekoekbeslag te maken en voor in de pindasaus.
Kaas heb ik een allergie voor m`n handen en voeten zwellen op en ik krijg rode vlekken.
Zodat alleen de room ( bijna nooit) de kwark ( kan ik wel tegen dus een paar keer per week ) en de roomboter ( I am loving it ) over blijven

Ik ben gek op roomboter ga biologische halen bij een boerderij in Ammerstol ….en als ik voor m`n werk in belgie ben neem ik ook altijd een paar pakjes mee.
Nu ga ik einde van de week naar Hongarije ….waar alles in de reuzel wordt gebakken …. was die ranzige eigenschap van de snorren eigelijk weer een beetje vergeten . Maar een paar Unicum laat al het overtollig maagzuur verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Helfrich (07/24/06 om 23:15:34):

Ik haal mijn boter altijd in België of Duitsland. Zelfs die flauwekulboter van “Frau Antje” is minder waterig dan wat in Nederland voor “echte boter” of “roomboter” moet doorgaan. (Niet dat ik ooit iets van Frau Antje koop — dat gaat me dan weer net te ver.)

Reuzel is nog altijd minder ranzig dan margarine. Dat is immers oneetbaar, stinkt in de pan als de ziekte en heeft verder ook niets met boter te maken.

Ik werk hier enkel met boter (what the fuck is “room”-boter?) en olie (doorgaans olijf-).

Overigens ging het gebruik van olijfolie mij in Spanje ooit te ver. Zelfs de geitenkaas en de serrano druipen ervan en rond etenstijd zijn de steden doordrongen van de geur van verbrande olie. Er is geen ontkomen aan. En de digestiefcultuur is er ook niet je van het. Italië, Frankrijk en Griekenland bevallen wat dat betreft een stuk beter.

Loordy (08/16/06 om 16:02:04):

Hoi,

is melk dan echt zo slecht?

ik was via google wat zoeken over een melk verslaving en kwam hier terecht

maar ik drink zo 3 liter melk per dag hoe schadelijk is dit dan ?

mvg loordy

Helfrich (08/16/06 om 17:14:58):

Ik zou zeggen dat er aangenamer manieren zijn om jezelf te vergiftigen. Ga rustig zitten en neem een absint. Dat is een soort anijsmelk.

Loordy (08/16/06 om 18:27:21):

melk is toch geen vergif  :-/

als het daadwerkelijk zo slecht is zouden ze het toch wel niet verkopen? ::)
Helfrich (08/16/06 om 19:15:52):

Of iets vergif is hangt af van de dosering. Van alcohol, teer of nicotine heb je minder nodig dan van water om schadelijke effecten te ondervinden. En van thujon zou je veel meer moeten binnenkrijgen dan ooit in een fles absint zit.

Op een pak melk zou een waarschuwing in vette zwarte letters op een wit vlak niet misstaan, al zijn smeuïge close-ups van poreuze beenderen, verziekte nieren, door rot aangetaste darmwanden en door tumoren doorwoekerde testikels waarschijnlijk effectiever.

Christian (08/19/06 om 13:46:56):

Interessant topic..het schijnt inderdaad niet zo gezond voor de volwassen mens te zijn als gedacht werd..een paar informatieve links:

http://utopia.knoware.nl/~wwitsel/main/artikelen/melk1.html

http://www.fonteine.com/melk_ongezond.html
Loordy (08/19/06 om 18:43:44):

nu ik het zo lees verbaas ik me zelf

vanaf me 8ste drink ik meer melk dan een leeftijds genoot het is nu op me 16e zo 20 liter per week wat inhoudt dat dat zo kleine 3 liter met dag is

en de bovenste link geeft aan holten ontsteking laat het nu net zijn dat ik 4 jaar geleden voorholthooftontsteking heb gehad

Link 2

citaat : Een tijdje geleden het bericht dat melk diabetes 2 kan voorkomen

dit klopt niet want ik heb diabetes  verkomen kan wel maar niet bij mijn

Uit onderzoek bleek dat kinderen die de meeste melk dronken ook zwaarder waren geworden. Oorzaak was niet het melkvet maar juist de calcium in melk. Kinder die meer dan 2 glazen melk dronken hadden duidelijk een hogere BMI waarde dan kinderen die maar 1-2 glazen dronken. Niet het zuivel vet maar juist de inname

klopt wel ik heb overgewicht

Ga toch maar eens er even over nadenken  😮

Helfrich (08/19/06 om 18:58:01):

Ik denk dat dit zo’n beetje de kern van de zaak is (afgezien van het smaakaspect): “melk is niet erg gezond maar wel erg goed voor de Nederlandse economie.”

Kroeze (08/19/06 om 21:23:55):

Loordy schreef:

klopt wel ik heb overgewicht

Ik ben zelf ook wat aan de maat.
Een paar jaar geleden kwam ik bij een dieetist om daar eens wat aan te gaan doen. Na het maken van een lijstje van wat ik zoal tot mij nam, o.a. 3 liter melk, werd de melk direct van het lijstje geschapt. Dit resulteerde in een gewichts verlies van 15 kilo. Dat was dus alleen de melk.

Loordy (08/20/06 om 15:03:52):

Kroeze schreef:

Ik ben zelf ook wat aan de maat.
Een paar jaar geleden kwam ik bij een dieetist om daar eens wat aan te gaan doen. Na het maken van een lijstje van wat ik zoal tot mij nam, o.a. 3 liter melk, werd de melk direct van het lijstje geschapt. Dit resulteerde in een gewichts verlies van 15 kilo. Dat was dus alleen de melk.

Hoe ben je dan van de melk afgekomen op de een op de andere dag gezegt ik drink het niet meer?
of anders?

F@TM@N (08/20/06 om 18:47:12):

Hoe ben je dan van de melk afgekomen

Gewoon vervangen door 3 liter Jenever… 2 dagen en je weet niet beter…. ;D  ;D  ;D

Helfrich (08/20/06 om 19:25:07):

Lijkt me een goede methode. Zullen we t.z.t. een afkick-kliniek beginnen, F@TM@N?

De komende jaren maakt men zich nog niet druk. “Ach, je hoort wel vaker tegenstrijdige berichten. En ze beweren tegenwoordig van alles dat het slecht voor je is…”

Dan dringt de ernst van de situatie langzaam maar zeker door. Een reclameverbod volgt. Waarschuwingen verschijnen op melkpakken. Zorgverzekeraars dreigen met hogere premies voor melkdrinkers. De horeca begint melkdrinkers te weren wegens onsmakelijk gedrag. Anonieme melkdrinkers verenigen zich. Er wordt geklaagd over melkdrinkers in de openbare ruimte en op de werkvloer, want de stille winden, veroorzaakt door darmrot, zorgen voor veel overlast en verminderde arbeidsproductiviteit.

Vervolgens lopen we binnen.

Kroeze (08/20/06 om 20:24:37):

Loordy schreef:

Hoe ben je dan van de melk afgekomen op de een op de andere dag gezegt ik drink het niet meer?
of anders?

Karakter tonen en niet meer drinken en een beetje hulp van F@tm@n en z’n methodes.

Christian (08/27/06 om 10:52:57):

Niet alleen ben ik ook gestopt met melk drinken..(ik heb nog wel Yoghurt op het menu staan)maar ik ga nu op meer dingen letten eigenlijk..een bewuster consumeren of zoiets..suiker bijv.schijnt ook niet best te wezen,en omdat ik toch wel van een beetje zoet hou en best wel wat gebruik,ben ik over gestap op een ongeraffineerde variant ‘Sucanat’..
en ipv zakken chips,haal ik nu een huismix bij de notenbar…en als klap op de vuurpijl geen gewone honing maar klaverhoning wat de klok slaat nu…lekker hoor.

Christian (08/28/06 om 20:31:53):

toeval..of een weldoordachte poging tot manipulate?..

vanavond in het 20.00 nieuws:

Oudste vrouw overleden,zou dacht ik 116 jaar oud zijn..wat hield haar al die tijd in leven,werd er door de nieuwslezer gezegd..juist!…meerder keren per dag een glas:koemelk!

F@TM@N (08/28/06 om 21:10:35):

Christian schreef:

toeval..of een weldoordachte poging tot manipulate?..

meerder keren per dag een glas:koemelk!

anders was ze 126 geworden….. ;D  ;D  ;D

anrepta (08/28/06 om 21:19:37):

Christian schreef:

juist!…meerder keren per dag een glas:koemelk!

Volgens de site van de BBC is het ezelmelk, en dan hebben ze het enkel over haar jeugd:

She was said to enjoy painting, embroidery, dancing and walking. In her youth she would also drink fresh milk from the donkeys at her aunt’s farm – something relatives credit with helping her live so long.

Christian (08/29/06 om 19:48:15):

anrepta schreef:

Volgens de site van de BBC is het ezelmelk, en dan hebben ze het enkel over haar jeugd:

..pure manipulatie dus..m.a.w. koopt meer koemelk!.. 😛

Loordy (08/30/06 om 19:44:57):

inmiddels terug thuis van uit het ziekehuis
heb suikerziekte ( diabetes)

mvg Loordy

anrepta (11/11/06 om 12:46:03):

Ik botste hier toevallig op een link, die me spontaan aan deze thread deed denken 😉
http://www.milksucks.com/

petervr (11/24/06 om 23:21:56):

Maar wel onmisbaar ingredient van een van de lekkerste dingen ter wereld….. Cappuccino!

Trouwens drinken wij europeanen hier eigenlijk als enige ter wereld melk, het grootste gedeelte van de wereldbevolking is lactose-intolerant…

radioflux (12/22/06 om 01:08:34):

De symbiose tussen koeien en Europeanen gaat zo’n 8000 jaar terug. Voordat we koeien hielden waren alleen zuigelingen in staat om lactose te verteren. Vanaf het moment dat koeienmelk voorhanden was hadden mensen die in staat waren om het te drinken een evolutionair voordeel, omdat het een waardevolle bron van eiwitten kon zijn in tijden van voedselschaarste. Kort na het ontstaan van de veehouderij trad er een mutatie bij mensen op, die voorkwam dat het lactase-gen na de kindertijd uitgeschakeld werd. Aangezien dit een waardevolle eigenschap was, verspreidde de mutatie zich – met de koeien – door Europa.

Elders ter wereld, waar koeienhouderij veel minder voorkomt, is ook de lactose-tolerantie veel beperkter. Sommige Aziatische bevolkingsgroepen kunnen melk verteren. Sommige Afrikaanse veehoudende volken ook, hoewel onderzoek heeft uitgewezen dat de mutatie daar van een andere aard is, en minder lang geleden (ca. 3000 jaar) heeft plaatsgevonden. Maar ook daar heeft de melkconsumptie de veehouderij gevolgd. Zie dit Nature artikel.

Over de voor- en nadelen van melkconsumptie is het laatste woord nog niet geschreven. Helfrichs scenario (reclameverbod, waarschuwingen etc.) lijkt me een reele mogelijkheid.

En zolang de effecten niet echt duidelijk zijn, kunnen we natuurlijk ook sojamelk drinken…  ::)

petervr (12/24/06 om 20:32:12):

Al eens geprobeerd, soja melk? Je kunt veel leuke dingen doen met soja, begrijp me niet verkeerd, maar melk maken is er niet een van…

Hoe zit het dan trouwens met het feit dat Aziaten veel sneller dronken worden van Europeanen (enzym, lever etc.)? Of is dat gewoon een kwestie van veel oefenen?  ;D

Helfrich (12/24/06 om 23:37:16):

Als ik me niet vergis missen sommige Aziatische volkeren (en alle Indianen) het enzym alcohol-dehydrogenase. Wellicht dat mede daardoor zoiets smerigs als sake heeft kunnen voortbestaan; slechts een nipje uit zo’n onooglijk vierkant bakje volstaat voor die mensen om de hele avond strontlazarus door te brengen.

radioflux (12/25/06 om 00:09:31):

petervr schreef:

Al eens geprobeerd, soja melk? Je kunt veel leuke dingen doen met soja, begrijp me niet verkeerd, maar melk maken is er niet een van…

Voor verstokte melkdrinkers:
http://www.alprosoya.com/products/by_product/drinks/_en-uk/index.html

Helfrich (12/25/06 om 00:13:21):

radioflux schreef:

De symbiose tussen koeien en Europeanen gaat zo’n 8000 jaar terug.

8000 jaar stelt op evolutionaire schaal niets voor. Het uitschakelen van een enkel gen echter ook niet, en als zoiets (tijdelijk) voordeel oplevert kan het zich snel verspreiden.

Toch is lactosetolerantie door de levenslange aanmaak van lactase nauwelijks een adaptatie te noemen. Het kan een groot voordeel zijn in tijden van schaarste, maar meer dan een tolerantie voor een in essentie toxisch dieet is het niet: je sterft niet van de honger én je wordt niet onwel van de lactose.

Ondertussen overleef je als volwassen organisme op de voeding voor zuigelingen van een andere soort. Geen enkel dier houdt er dergelijke perverse gewoonten op na. Geen wonder, want zuigelingen hebben behoefte aan een ander voedingspatroon, liefst zonder al te veel lichaamsvreemde eiwitten: daarom komt melk altijd van de eigen soort en als het even kan van de eigen moeder.

Lactosetolerantie is ontstaan uit nood. Er is geen enkele reden om je als zuigeling te blijven gedragen wanneer er voldoende passende voeding beschikbaar is – en al helemaal niet om als volwassen individu de parasiterende zuigeling van een andere diersoort uit te hangen. Er valt niets goeds van te verwachten en dat blijkt meer en meer.

Helfrich (12/25/06 om 00:34:57):

Het visuele aspect heb ik slechts terloops aangestipt. Een andere belangrijke reden om geen melk (of surrogaatmelk) te drinken is dat de wereld al lelijk genoeg is. Toegegeven, dat is erg subjectief. Stelt u zich op onderstaand tafereel twee volwassen humane individuen voor, die prat gaan op hun beschaving en gezonde leefpatroon.

Stelt u zich anders de kantoorklerk in een Nederlands bedrijfsrestaurant voor, die zijn met margarine besmeurde sponsbroodje wegspoelt met melk uit een kartonnetje, vastgelegd op een plaatje met als bestandsnaam tasty_products.jpg

radioflux (12/25/06 om 00:41:42):

Helfrich schreef:

Als ik me niet vergis missen sommige Aziatische volkeren (en alle Indianen) het enzym alcohol-dehydrogenase.

Als we dit Wikipedia-artikel moeten geloven gaat het om een groep enzymen die nodig is voor de conversie van verschillende alcoholen naar ketonen en aldehyden, en omgekeerd. Ongetwijfeld zullen Aziaten en Indianen wel manieren hebben om die alcoholen te metaboliseren, alleen werkt het misschien niet zo goed voor ethanol. Uiteindelijk zal de rol van alcohol-dehydrogenases in het menselijk lichaam niet geevolueerd zijn om te zorgen dat een glas Helfrich Verte ons goed bekomt.

radioflux (12/25/06 om 00:49:50):

Helfrich schreef:

Geen wonder, want zuigelingen hebben behoefte aan een ander voedingspatroon, liefst zonder al te veel lichaamsvreemde eiwitten: daarom komt melk altijd van de eigen soort en als het even kan van de eigen moeder.

Ik heb mij dus ook altijd afgevraagd wat het gebruik van koeienmelk als babyvoeding voor effecten heeft op de ontwikkeling van de menselijke soort. Een koeienbaby heeft stoffen nodig die hem snel veel spieren doen kweken. Een mensenbaby heeft stoffen nodig die de hersenen doen groeien. Er is een wezenlijk verschil in samenstelling tussen die twee melksoorten.

Zonder nu direct te willen vervallen in innuendo’s, mogen we denk ik wel stellen dat het hoog tijd wordt voor een televisiecampagne: Terug naar de borst!

radioflux (12/25/06 om 00:53:52):

Helfrich schreef:

Stelt u zich op onderstaand tafereel twee volwassen humane individuen voor, die prat gaan op hun beschaving en gezonde leefpatroon.

Liever niet. Ik had net zo’n plezierige avond.

Helfrich (12/25/06 om 00:59:58):

radioflux schreef:

Als we dit Wikipedia-artikel moeten geloven gaat het om een groep enzymen die nodig is voor de conversie van verschillende alcoholen naar ketonen en aldehyden, en omgekeerd. Ongetwijfeld zullen Aziaten en Indianen wel manieren hebben om die alcoholen te metaboliseren, alleen werkt het misschien niet zo goed voor ethanol.

Volgens mij gaat het om een deficiëntie van een of meer dehydrogenases; in het dagelijkse metabolisch verkeer meestal geen probleem, maar dat ene glaasje kan er echt niet meer bij. Het zou trouwens ook kunnen dat aldehyde-dehydrogenases er iets mee te maken hebben. Ik heb er in een vorig bestaan iets over geleerd, maar hoe het precies zit zou ik moeten opzoeken.

Uiteindelijk zal de rol van alcohol-dehydrogenases in het menselijk lichaam niet geevolueerd zijn om te zorgen dat een glas Helfrich Verte ons goed bekomt.

Ik heb jaren in de clinch gelegen met teleologische denkers aan wat toen nog gewoon de Jezuïtische Universiteit was, maar tegenwoordig ben ik van mening dat iets dergelijks het Doel van de evolutie moet zijn.

radioflux (12/25/06 om 01:03:47):

Helfrich schreef:

Ik heb jaren in de clinch gelegen met teleologische denkers aan wat toen nog gewoon de Jezuïtische Universiteit was, maar tegenwoordig ben ik van mening dat iets dergelijks het Doel van de evolutie moet zijn.

Dus toch? Intelligent Design? 🙂

Helfrich (12/25/06 om 12:22:02):

Nijmeegse teleologie is veel subtieler dan ID of het Vliegend Spaghettimonster. De vraag waar ‘wij’ vandaan komen wordt niet gesteld, maar men richt zich op de finaliteit der dingen, al wordt de vraag waar ‘wij’ naartoe gaan ook niet expliciet gesteld (laat staan beantwoord).

Zo ligt in de natuur een “interne teleologie” besloten. Die vind je vanzelf, als je zoiets triviaals als causaliteit categorisch ondersteboven zet. De hele natuur is dan ineens “intern teleologisch” van aard, en ziedaar uw fundament voor een (milieu-) ethiek.

Als alles “intern teleologisch” van aard is, is het onmogelijk om op grond daarvan een onderscheid te maken tussen Goed en Kwaad. Dus toch geen ethiek, bij nader inzien, of hooguit het zoveelste gammele ethische bouwwerk van lik m’n kut.

Ruim tien jaar geleden hebben ze me toegezegd dat ik een brief zou ontvangen, zodra ze een oplossing hadden voor dit zelfgecreëerde schijnprobleem. Ik heb nog niets gezien. Mogelijk zijn ze het vergeten.

radioflux (12/26/06 om 00:19:01):

Als ze voor dat probleem een oplossing hadden kunnen vinden, dan zou er dus een noodzaak geweest moeten zijn voor het vinden van een oplossing. Het besef dat de enige noodzaak bestond uit het van de straat houden van een stel Jezuïten ging wellicht zelfs de meest enthousiaste aanhangers van omgekeerde causaliteit iets te ver.

Je zou er bijna van gaan hallucineren. Toch maar weer van de sojamelk af, dan.

Helfrich (12/27/06 om 23:51:00):

Oogmerk van dit ethisch systeem is nu juist om gemeenschapsgeld op te souperen met dergelijke beschamende larie.

Zenzero (04/30/07 om 00:54:03):

Dus kort samengevat, melk is niet zo gezond, als men ons wil doen geloven. Bon.
Maar er wel geld aan verdienen, hé

Want wat heeft dit godverdomme te betekenen?? Nou?

de ontbrekende afbeelding(en) zijn te vinden op: http://www.flickr.com/photos/redorange67/

“Melk! De groene motor” of “Groene melk. Goed voor elk”

de ontbrekende afbeelding(en) zijn te vinden op: http://www.flickr.com/photos/redorange67/

Helfrich (04/30/07 om 10:49:30):

Een en al platte commercie wat de klok slaat. Je hebt er toch wel op geklikt?

Overigens vraag ik me af of ze dat zomaar mogen zeggen: “nog gezondere melk”. Ook de slogan “het zit in onze natuur” vind ik bedenkelijk voor een overdosis lichaamsvreemde proteïnen. De reclamecodecommissie heeft destijds “melk is goed voor elk” verboden. Misschien moet ik hier ook eens werk van maken.

F@TM@N (04/30/07 om 11:15:33):

Melk is voor kalveren..

http://www.foodlog.nl/comments.php?id=1603_0_1_40_C

Maar we leven in een tijd waarin andere proberen te bepalen wat we eten ….niet omdat het lekkerder is maar omdat de Unilevers en de campinas daar nu eenmaal hun miljardenwinst uit halen.

Las zelfs laatst op foodlog dat er in 59 % van de gezinnen wordt gekookt …dat wil zeggen dat 41 % leeft van kant en klaar maaltijden afhaalchinees en pizza… :-/ http://www.foodlog.nl/comments.php?id=1561_0_1_80_C

Ik denk dat ik, die alles bereid uit verse ingredienten en met liefde een half uur in de auto zit voor een kilo roomboter van de boerderij of een goed stuk vlees ….tot een uitstervende minderheid behoor….

Helfrich (04/30/07 om 11:47:34):

“Samen zorgen dat de bruine boterham met een glas melk weer ‘vet cool’ wordt. Dat is de uitdaging voor overheid en Campina.”

A Clockwork Orange:


radioflux (04/30/07 om 11:56:27):

Zenzero schreef:

Want wat heeft dit godverdomme te betekenen??

Dat heeft te betekenen dat we het hier te vaak over m*lk hebben. Google reageert daarop door advertenties te ‘targeten’ op m*lkdrinkers.

Kortom, eigen schuld.

Helfrich (04/30/07 om 12:05:27):

We zitten hier op een ander subdomein. Ik weet niet of Google zo ver kijkt. Het zou kunnen. Het zou ook kunnen dat Campina “drank” als trefwoord heeft opgegeven, of zelfs vet coole drank als absynth.

F@TM@N (04/30/07 om 12:06:02):

A Clockwork Orange

Een heel bizare film …. heel lang geleden ….moet ik nog maar eens kijken..

Zenzero (04/30/07 om 14:30:50):

Helfrich schreef:

Je hebt er toch wel op geklikt?

Ik klik niet, want da’s niet lief, heeft de juffrouw (en dat was me ‘n [s] lekker wijf[/s] mooie vrouw) op school ooit eens tegen mij gezegd, om me te troosten (ik ben er nog van onder de indruk) nadat iemand mij verklikt had dus…
Ze noemde me trouwens ‘n charmeur, wist ik veel, wat dat betekende…

Distillatie van absint

Eerder gepost op Hyves, op 20 april 2008. Aangezien we geen Hyves-account meer hebben, voegen we dit uiterst belangwekkende verhaal hier toe.

Wie tegenwoordig naar de slijter stapt om een fles “gedistilleerd” te halen, loopt grote kans thuis te komen met een product dat in het geheel niet gedistilleerd is. Uiteraard is de alcohol ooit door distillatie versterkt, maar het uiteindelijke product is niets anders dan een mengsel van deze alcohol met smaak- en kleurstoffen uit de voedingsmiddelenindustrie. Men drinkt ze om dronken te worden en synthetische snoepjessmaken zijn daarbij populair. Gelukkig zijn er uitzonderingen, bijvoorbeeld dranken waarvoor kwaliteit in de mode is, zoals single malts.

Van absint leeft nog altijd het beeld van bittere, giftige en felgroene troep. Daarom zal de liefhebber van gedistilleerd er niet snel voor kiezen en de liefhebber van spannende en ranzige dranken juist wel.

Wat we in de Nederlandse winkels als absint aantreffen is dat doorgaans helemaal niet. Het zijn kunstmatig gekleurde oliemengsels en filtraten die als absint worden verkocht en die meestal volstrekt niet naar absint smaken. De Tsjechische producten zijn berucht, al denkt de doorsnee Nederlandse absintconsument nog altijd dat het echte spul uit Praag komt. Hij wil graag bedrogen worden, betaalt zich blauw aan Ersatz en denkt zelfs dat hij erop tript.

Echte absint is gedistilleerd, dat wil zeggen dat de oliën en aromatische bestanddelen middels maceratie (trekken in alcohol) gevolgd door distillatie worden geëxtraheerd. We laten graag zien hoe dat in zijn werk gaat.

Maceratie

Het maceraat maken we door de plantaardige bestanddelen te laten trekken in alcohol van ongeveer 85%. De basis wordt bepaald door anijszaad, venkelzaad en alsem (=absintalsem). Aanvullende kruiden in het recept zorgen voor diepte, achtergrond en “body”.

De venkel en anijs zijn van mediterrane herkomst. De alsem doet het goed in alle gematigde streken, dus hebben wij een eigen veld aangeplant met dit uiterst belangrijke ingrediënt.

Na het maceraat te hebben ingezet sluiten we de ketel hermetisch af en laten we het gedurende een etmaal trekken. Vervolgens verdunnen we het met water tot onder de 50%.

Vóór de distillatie

Als we straks hebben gedistilleerd zal het product nog groen worden gekleurd, met onder andere hysop en Roomse alsem. Dit gebeurt door deze planten onder geleidelijke verhitting in het distillaat te laten trekken. De kleuringskruiden die zijn overgebleven uit de vorige productiegang voegen we nu toe aan het maceraat voordat we gaan distilleren. Ze hebben aardig wat alcohol geabsorbeerd.

De distillatie zal een aantal fracties opleveren: de voor-, de midden- en de naloop. De middenloop zullen we gaan verwerken tot eindproduct. De voor- en naloop verzamelen we in het “foezelvat”. (Die naam is niet correct, omdat onder foezels strikt genomen hogere alcoholen verstaan worden die meekomen in de naloop van een alcoholdistillatie. Wij doen een aromadistillatie met een alcohol die al helemaal schoon is. Onze “foezels” zijn de bittere en ranzige componenten uit de planten die we niet in ons eindproduct willen hebben.) Het foezelvat bevat ook wat restanten uit een eerdere kleuring (plantaardig bezinksel). Al met al is het een wat viezig geheel.

De inhoud van het foezelvat voegen we bij het maceraat. De gedachte is dat een deel van wat er aan gewenste aroma’s en alcohol in zit meekomt in de middenloop, terwijl al het ranzige weer in de nieuwe foezelfracties terechtkomt. Hergebruik van “foezels” is absoluut vereist om een absint diepte te geven.

Distillatie

Uiteindelijk hebben we een tamelijk volle ketel en kan er gedistilleerd worden. We brengen de helm aan en plaatsen de ketel in een waterbad. Dit zorgt ervoor dat er zo gelijkmatig mogelijk wordt verhit: er ontstaan geen grote temperatuurverschillen binnen de ketel en er kan niets aanbranden.

Ondertussen maken we een beslag van roggemeel en water (niet te dik, zodat het nog wat kan vloeien). Daarmee dichten we alle verbindingen en naden af waaruit damp zou kunnen ontsnappen. Rogge heeft de eigenschap zelfs de kleinste kieren hermetisch te dichten. Het beslag hardt snel uit tijdens de verhitting. Mocht er onverhoopt overdruk ontstaan, dan barst het. Wel zo veilig.

In de helm plaatsen we een thermometer. Het gebruik daarvan is onder amateurs wat overschat. De meter zegt ons niets over de temperatuur van de vloeistof, noch over de damptemperatuur in de brug, en geeft enkel de damptemperatuur op dat specifieke punt in de helm aan. Wij kennen de ketel en kunnen wat met die informatie. Het belangrijkste is dat de thermometer aangeeft wanneer de ketel bijna op temperatuur is en de vlam omlaag gedraaid moet worden. Als de distillatie eenmaal loopt vertellen de alcoholmeter en de zintuigen veel meer dan een thermometer in de helm.

Aan de uitloop van de koeler bevestigen we een sifon waarin de alcoholmeter wordt geplaatst. Die werkt op soortelijk gewicht. Hoe meer alcohol, hoe lager de dichtheid en hoe dieper de meter zakt.

We verhitten met een propaanvlam. Terwijl de temperatuur oploopt zetten we de koelwaterstroom aan. Het koelwater loopt door een vat waarin een een spiraalvormige buis is aangebracht. Daarin condenseert de damp tot distillaat.

Als de temperatuur oploopt richting 80 graden Celsius begint er wat te vloeien. Een hemelse geur vult de ruimte. Allereerst vangen we de voorloop op. Die is gering want we werken met een schone (volledig “gerectificeerde”) alcohol. Toch is de voorloop wat scherp en er kunnen wat onzuiverheden uit de ketel in zitten.

Vervolgens schakelen we over op de middenloop, die we urenlang opvangen in fracties van 2 liter. In het begin komt het distillaat er op meer dan 80% uit. Dat loopt eerst langzaam en later wat sneller af richting 70.

Als de middenloop ver is gevorderd kan het distillaat wat gelig worden. Dat is de alsemolie. Er dreigen dan ook meer bitterstoffen mee te komen. Om deze minder vluchtige bestanddelen terug te laten vloeien in de ketel, leggen we een natte doek over de helm: een eenvoudig en effectief refluxmechanisme.

Juist voordat het distillaat te onzuiver wordt schakelen we over op de naloop. Alleen de ervaring leert wanneer dat is. Het waterbad kookt nu bijna en levert nauwelijks meer genoeg warmte om de ketel verder te verhitten. Daarom stoken we de naloop met directe verhitting af. Op zuiverheid komt het nu niet aan. Wel is het zaak om te voorkomen dat de boel aanbrandt (een fout die niet is te corrigeren).

De temperatuur loopt langzaam op richting 100 graden, het kookpunt van zuiver water, en het alcoholgehalte van het distillaat loopt af richting 0%. Op een gegeven moment is er niet meer genoeg alcohol om de oliën in oplossing te houden. Het distillaat slaat blind. We stoken door tot er bijna geen alcohol meer in de ketel zit.

Uiteindelijk hebben we een vat vol begeerlijke middenloop, een nieuw gevuld foezelvat en een dampende pot met uitgekookte planten. Die planten zijn uiteraard uitstekend afbreekbaar en kunnen met het snoeigoed op de composthoop.

Die middenloop is nog geen groene absint. Daartoe moet eerst worden gekleurd, zoals we hierboven hebben beschreven. Die “kleuring” is bedoeld om een karakteristieke geur en smaak toe te voegen. De groene kleur is eigenlijk een bijverschijnsel. Hoe onze kleuring precies wordt uitgevoerd is ons geheim…

Vervolgens wordt het gekleurde distillaat gelagerd en op sterkte gebracht (68%). Er vormt zich in de eerste weken na de kleuring veel bezinksel. De vloeistof wordt afgeheveld en gebotteld.

Het product is (eindelijk) klaar.

Het kan natuurlijk eenvoudiger. Je kunt simpelweg alcohol met alsem door een koffiefilter halen, bottelen en tegen woekerprijzen verkopen. Dan heb je authentieke absint in de verzonnen Praagse traditie.

Fonkeling

Ik vraag me af hoe het zou zijn als in de literaire nacht van de Siebelinks en de Grunbergs plotseling een ster als Daniel Kehlmann zou gaan stralen. Waarschijnlijk is dat niet eens denkbaar, gezien de sluier van egaliserende nevel die in Nederland overal het zicht beperkt.

Ik vraag me dat af omdat ik als jong, veelbelovend academicus, die schrijver wilde worden, geen geringere ambitie had dan deze: Nederland voorzien van een literatuur die iets te melden had. Het was vrij snel gedaan met die ambitie, want ik stuitte op een onoverkomelijk probleem: ik had zelf niets te melden.

Paul Verlaine – Mon Rêve Familier

MON RÊVE FAMILIER

Je fais souvent ce rêve étrange et pénétrant
D’une femme inconnue, et que j’aime, et qui m’aime,
Et qui n’est, chaque fois, ni tout à fait la même
Ni tout à fait une autre, et m’aime et me comprend.

Car elle me comprend, et mon coeur, transparent
Pour elle seule, hélas ! cesse d’être un problème
Pour elle seule, et les moiteurs de mon front blême,
Elle seule les sait rafraîchir, en pleurant.

Est-elle brune, blonde ou rousse ? – Je l’ignore.
Son nom ? Je me souviens qu’il est doux et sonore
Comme ceux des aimés que la Vie exila.

Son regard est pareil au regard des statues,
Et, pour sa voix, lointaine, et calme, et grave, elle a
L’inflexion des voix chères qui se sont tues.

Wij vinden dit één van de aangrijpendste liefdessonnetten ooit. De beminde vrouw bestaat niet echt. Dat wil zeggen: ze bestaat niet in de wereld, maar wel in de oude, vertrouwde droom van de dichter. Tot overmaat van ramp komt haar stem “van verre […] in timbre zwemend naar stemmen van mijn dierbaren die zijn verstomd.” (vert. P. Verstegen) De verstomde stemmen van dierbaren, we horen ze nog in de stem van onze enige, ware liefde, die buiten onze dromen niet bestaat en nooit zal bestaan.

Die Grüne Fee

Im neunburgischen Val-de-Travers wirkte eine dämonische Macht.

Im mysteriösen Val-de-Travers (NE) lebte einst eine Fee, die man «Die grüne Fee» nannte. Aus einem Geheimtrunk hervorgegangen, hatte diese Fee die spezielle Gabe, Übel zu heilen und jene zu verzaubern, die sie tranken. Viele Künstler erlagen ihrem Zauber und schreiben der «Grünen Fee» eine seltsame, eine dämonische Macht zu. (Mysteriöse Schweiz ist eine nationale Reihe der SRG SSR idée suisse.)

www.swissinfo.ch

W. B. Yeats – Leda and the Swan

LEDA AND THE SWAN

A sudden blow: the great wings beating still
Above the staggering girl, her thighs caressed
By the dark webs, her nape caught in his bill,
He holds her helpless breast upon his breast.

How can those terrified vague fingers push
The feathered glory from her loosening thighs?
And how can body, laid in that white rush,
But feel the strange heart beating where it lies?

A shudder in the loins engenders there
The broken wall, the burning roof and tower
And Agamemnon dead.
                                         Being so caught up,

So mastered by the brute blood of the air
Did she put on his knowledge with his power
Before the indifferent beak could let her drop?

De feministische kritiek op dit gedicht richt zich op de verheerlijking van de verkrachting in de macht en sensualiteit van de gevederde verkrachter, en daarnaast op het gegeven dat volgens de auteur de vrouw een beetje geweld blijkbaar wel lekker vindt. Erger nog, het laat haar delen in “his knowledge”. Nou ja, feministen zijn altijd op zoek naar de gewelddoener in de man en misschien moeten we er niet al te veel waarde aan hechten.

Dat werkwoord “put on” in de voorlaatste regel is wat onverwacht. Peter Verstegen wijst erop dat het mogelijk een verwijzing is naar een bijbeltekst over de nieuwe, christelijke mens (Kol. 3:9-10): “… that ye have put off the old man with his deeds. And have put on the new man which is renewed in knowledge“, kennis die in een Nederlandse bijbelvertaling “de nieuwe mens aangedaan heeft”. Mogelijk…

Hoe het ook zij, mij lijkt het duidelijk dat vooral de mysticus en de politicus Yeats hier aan het woord zijn.

Zeus verkrachtte en bevruchtte Leda in de gedaante van een zwaan. Uit dat huwelijk kwamen geen bijzonder prettige kinderen voort. De dochters Klytaimnestra en Helena zouden de oude Griekse orde omverwerpen, in een reeks van bloedige gebeurtenissen.

De mysticus wijst op een een verbintenis tussen het goddelijke en het menselijke, geestelijk en op z’n minst in de poëzie ook vleselijk, en hoe die leidt tot inzicht, kennis.

Het gedicht stamt uit het interbellum. De eerste versie zou geschreven zijn in 1922, tijdens de Ierse burgeroorlog. Door de naam Agamemnon te noemen verwijst de policus Yeats expliciet naar de gevolgen van deze conceptie: aan de huidige orde der dingen komt spoedig een eind. Bloedig. Die orde bestaat voor hem uit de waarden van de christelijke beschaving.

Het gedicht is door en door Europees. Het beeld is geen vondst van de dichter zelf, maar een iconografisch motief dat steeds weer terugkeert in de geschiedenis, ouder dan Jezus aan het kruis: de bestialiteit van Leda en de zwaan.

Na de middeleeuwen zien voor het eerst weer een volledig gewillige Leda bij Michelangelo. Waar Da Vinci’s Leda haar gezicht nog plagerig afwendt om oraal contact te voorkomen, heeft die van Michelangelo geen enkele remming meer. Ook zijn zwaan drukt de cloaca expliciet in haar schaamstreek, zij het discreet bedekt door een verenwaaier, en ook het oraal contact wordt door haar niet geschuwd.

Michelangelo - Leda en de Zwaan

Een overzicht van Leda en de zwaan in de beeldende kunst vinden we bijvoorbeeld bij mevrouw “Silent Porn Star” (met onderaan een link naar meer).

Mij intrigeert de sculptuur in het Scindia Museum te Gwalior, India. Het is dynamisch als een gedicht van Yeats. Is het negentiende-eeuws? Twintigste-eeuws? Er ontbreekt een duim, het beeld lijkt zich in een soort terrarium te bevinden dat in een slecht verlichte ruimte staat, langs een muur met een afschuwelijke, oosterse betegeling. Wie is de kunstenaar? Hoe komen Leda en haar zwaan in India terecht? Wie het weet mag het zeggen.

Scindia Museum - Leda en de Zwaan

Houellebecq – Le Sens du Combat

Het lijkt er sterk op dat ik me een jaar of wat geleden verveelde. Dat kan natuurlijk niet, want ik verveel me nooit, maar toch, tussen de doorgekopieerde bestanden van een oude harde schijf vond ik wat kladvertalingen van Houellebecq-rijmelarij.

De Tweede Ronde, het letterkundig tijdschrift waar ik af en toe voor schreef, zag er sowieso niets in, gezien het gebrek aan literair gehalte van deze gedichten. Oftewel, de redactie zat niet op Houellebecq te wachten en als ik heel eerlijk ben zat ik zelf ook allerminst op Houellebecq te wachten.

Wat was de zin en richting van zijn strijd? Mei ’68. “De hippies en de activisten van mei ’68 hebben de oude waardenstelsels opgeblazen zonder er iets voor in de plaats te stellen; integendeel, ze zijn opgegaan in de kapitalistische consumptiemaatschappij die ze grotendeels zelf vormgegeven hebben, zich troostend met de zweverij van de New Age,” formuleerde ik nota bene in Wikipedia, over de roman Les particules élémentaires, en iemand vulde aan: “De levenswegen beschreven in deze roman zijn exemplarisch voor het bankroet van de liberale westerse samenleving. Deze roman, vooral gestoeld op de stijl van Aldous Huxley, veroorzaakte daarom vooral in kringen van klassiek links verwarring en woede.”

Exemplarisch voor het universum van Houellebecq dan toch. Extension du domaine de la lutte (1994) vond ik een aardig boek, waarin het leed van de ICT-lul tegen wil en dank in een oppervlakkige en geseksualiseerde consumptiemaatschappij te herkennen is. De in Nederland onbekend gebleven verfilming van Philippe Harel is ook niet onverdienstelijk, hoewel daarin de nadruk is komen te liggen op de ironie en het einde wat is aangepast op wat de filmkijker verondersteld wordt te waarderen. In het oeuvre dat volgt lijkt Houellebecq me toch vooral de hippies en de activisten van toen de schuld te willen geven van zijn eigen depressies en seksuele frustraties, in een vorm en een stijl die gebaseerd is op wie of wat dan ook en op mij vooral wat gezocht overkomt.

Hij heeft wel een punt, natuurlijk. De vrijheidsstrijders van toen zijn de kantoorlullen, directeuren, beursspeculanten, onderwijzers en programmamakers van nu. Ik moet toegeven dat het geen al te verheffend schouwspel is. Misschien is de verworven vrijheid inderdaad beklemmender dan het gezag en het burgerlijk juk van toen.

Le jour monte et grandit, retombe sur la ville
Nous avons traversé la nuit sans délivrance
J’entends les autobus et la rumeur subtile
Des échanges sociaux. J’accède à la présence.

Aujourd’hui aura lieu. La surface invisible
Délimitant dans l’air nos êtres de souffrance
Se forme et se durcit à une vitesse terrible ;
Le corps, le corps pourtant, est une appartenance.

Nous avons traversé fatigues et désirs
Sans retrouver le goût des rêves de l’enfance
Il n’y a plus grand-chose au fond de nos sourires,
Nous sommes prisonniers de notre transparence.

De dag zwelt aan en stort zich uit over de stad
Zonder ons te bevrijden is de nacht vergleden
Ik hoor de bus terwijl het leven zich hervat
De burgers gaan op pad en ik betreed het heden.

Vandaag vindt plaats. Onzichtbaar is het oppervlak
Waaronder ons gekwelde wezen wordt bevroren
En dat zich in der ijl verhardt als zegellak;
Het lichaam, toch, het lichaam blijft ons toebehoren.

Vermoeidheid en verlangen hebben wij doorstaan
De kinderdroom verloor voor ons zijn smaak en waarheid
Er valt niet veel in onze glimlach te verstaan,
Gevangen als wij moeten zijn in onze klaarheid.

Au long de ces journées où le corps nous domine
Où le monde est bien là, comme un bloc de ciment,
Ces journées sans plaisir, sans passion, sans tourment,
Dans l’inutilité pratiquement divines

Au milieu des herbages et des forêts de hêtres,
Au milieu des immeubles et des publicités
Nous vivons un moment d’absolue vérité :
Oui le monde est bien là, et tel qu’il paraît être.

Les êtres humains sont faits de parties séparables,
Leur corps coalescent n’est pas fait pour durer
Seuls dans leurs alvéoles soigneusement murés
Ils attendent l’envol, l’appel de l’impalpable.

Le gardien vient toujours au cœur du crépuscule ;
Son regard est pensif, il a toutes les clés,
Les cendres des captifs sont très vite envolées ;
Il faut quelques minutes pour laver la cellule.

Op dagen dat het lichaam ons bestaan bepaalt,
De wereld ons omvat in ijzeren beknelling,
Die dagen zonder vreugde, voorliefde of kwelling,
Als hemelse zinloosheid op ons nederdaalt

Op weidse velden of in lommerrijk gebied,
Te midden van gebouwen en reclameborden
Kan absolute kennis vlug verworven worden:
De wereld is in wezen wat je voor je ziet.

De mensen zijn uit losse bouwstenen gemaakt
De eenheid van hun lichaam zal niet blijven duren
Voorlopig zit hun wezen vast tussen vier muren,
Terwijl het naar ongrijpbare verlossing haakt

Wanneer het schemert komt dan zonder veel vertoon,
De wacht met alle sleutels, altijd onbewogen,
De as in het cachot is vliegensvlug vervlogen;
En in een mum van tijd is alles weer brandschoon.

APRÈS-MIDI

Les gestes ébauchés se terminent en souffrance
Et au bout de cent pas on aimerait rentrer
Pour se vautrer dans son mal d’être et se coucher,
Car le corps de douleur fait peser sa présence.

Dehors il fait très chaud et le ciel est splendide,
La vie fait tournoyer le corps des jeunes gens
Que la nature appelle aux fêtes du printemps
Vous êtes seul, hanté par l’image du vide,

Et vous sentez peser votre chair solitaire
Et vous ne croyez plus à la vie sur la Terre
Votre cœur fatigué palpite avec effort

Pour repousser le sang dans vos membres trop lourds,
Vous avez oublié comment on fait l’amour,
La nuit tombe sur vous comme un arrêt de mort.

MIDDAG

Onduidelijke daden eindigen in lijden
Na honderd schreden keert men liefst terug, men vliedt
Om zwelgend in de pijn, te rusten in verdriet
En zich van ‘t kwellend zware lichaam te bevrijden.

Het is een warme dag en in de zonnestralen
Ziet u de dartelende jeugd, zo onbevreesd,
Door de natuur genodigd op haar lentefeest
Het spookbeeld van de leegte zal u wel onthalen.

U ondergaat de zwaarte van uw eenzaam vlees
Het Aardse gekrioel vervult u slechts met vrees
Uw uitgeputte hart pompt nog uit alle macht

Het bloed uw veel te zware ledematen in,
De liefde is voor u allang ontdaan van zin,
En als een doodvonnis valt over u de nacht.